Αξιοθέατα

ΤΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ

Τα βουνά της Λήμνου, τα περισσότερα βραχώδη παρέχουν την πρώτη ύλη για τις πιο ποικίλες αρχιτεκτονικές εφαρμογές. Το αποδεικνύουν τα πολυάριθμα δημιουργήματα των λαϊκών μαστόρων , των πετράδων, που είναι διάσπαρτα σε όλο το νησί. Καλαίσθητα σχολεία, αρχοντόσπιτα, γεφύρια, κρήνες, καλντερίμια. Τη τέχνη τους αυτή μπορεί κανείς να την θαυμάσει σήμερα στις εκκλησίες του νησιού, που υψώνουν περήφανα τα καμπαναριά τους, προσφέροντας καταφύγιο στα αγριοπερίστερα.. Ιδιαίτερα αξίζει να μνημονευθεί το θαυμάσιο τέμπλο του Αγ. Κωνσταντίνου στο χωριό Ρωμανού, που είναι δουλεμένο όλο πάνω σε πέτρα. Κατώφλια, ποδιές παραθύρων, τζάκια υποστηρίγματα των μικρών μπαλκονιών από πελεκητή πέτρα και άλλα,  στολισμένα με ανάγλυφα πουλιά, λουλούδια λιοντάρια. είναι έργα πετράδων.

ΑΜΜΟΘΙΝΕΣ

Στα βόρεια του νησιού της Λήμνου, 3 χιλιόμετρα πάνω από το χωριό Κατάλακκος και κοντά στην παραλία Γομάτι, απλώνονται οι περίφημες Αμμοθίνες  ή Παχιές Αμμουδιές όπως λέγεται η περιοχή. Το θέαμα καταπληκτικό. Μια νότα Σαχάρας στην καρδιά του Βόρειου Αιγαίου. Εδώ υπάρχει μια από τις πιο ωραίες και πιο παράξενες περιοχές, όχι μόνο της Λήμνου, αλλά και όλης της Ελλάδας, νησιωτικής και ηπειρωτικής. που  έχει ονομαστεί η «Σαχάρα τηςΕυρώπης». Οι αμμοθίνες, είναι οικότοποι και προστατεύονται από την κοινοτική οδηγία για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας. και προσδίδουν στη φύση της ιδιαίτερη μαγεία. Προσελκύουν πληθώρα επισκεπτών εξαιτίας της μοναδικότητάς τους. Εντυπωσιακοί σχηματισμοί από λεπτή άμμο συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο και σαγηνευτικό τοπίο. Περπατάμε, θαυμάζουμε και αναρωτιόμαστε. Πώς έχει δημιουργηθεί αυτή η έκταση της άμμου;  Όπως και στη Σαχάρα, έτσι και στη Λήμνο, οι ισχυροί βόρειοι άνεμοι, ανασχηματίζουν συνεχώς τη μορφή αυτών των χρυσαφένιων βουνών από άμμο, με αποτέλεσμα ένα ασυνήθιστο οπτικό θέαμα κόντρα στην καταγάλανη θάλασσα. Η ελάχιστη βλάστηση που συνθέτει τη χλωρίδα των Αμμοθινών, είναι κυρίως τα πανέμορφα λευκά κρινάκια τηςθάλασσας ή κρινάκιτης Παναγιάς, ενώ περιμετρικά των ολόχρυσων αμμοθινών, υπάρχει αμμόφιλη βλάστηση, λυγαριές, αγριοαχλαδιές, αστυφίδες, θυμάρι, πικροδάφνες  και αγριελιές.  Λέγεται μάλιστα, πως τα γυρίσματα της ταινίας «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» με τη Ρένα Βλαχοπούλου, συγκεκριμένα οι σκηνές όπου οι πρωταγωνιστές περιπλανιούνται στην έρημο, έχουν γίνει στις Αμμοθίνεςτης Λήμνου!

ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΚΑΒΙΩΤΙΣΣΑ

Εξωκκλήσι κοντά στο χωριό Ζεματά (περιοχή Θάνος, περίπου 4. χλμ. από τη Μύρινα). Κατάλοιπο ενός από τα πολλά μετόχια του νησιού, είναι γνωστό από το 1305, έτος που περιήλθε στην ιδιοκτησία της μονής Μεγίστης Λαύρας,Σύμφωνα με τις ιστορίες των ντόπιων, στο εκκλησάκι κατοικούσαν μοναχοί και η παράδοση λέει ότι η Παναγία που το προστατεύει είναι θαυματουργή. Το εξωκκλήσι λειτουργείται κάθε Λαμπροτρίτη, οπότε και μεταφέρεται σαυτό η εικόνα της Παναγίας Κακαβιώτισσας, την οποία διατηρεί μια οικογένεια στον Κοντιά. Σύμφωνα με την παράδοση, η εικόνα δόθηκε από τον τελευταίο μοναχό του μετοχίου σε κάποιον ξωμάχο, απόγονοι του οποίου είναι η συγκεκριμένη οικογένεια. Πρόκειται για τη μοναδική παγκοσμίως άσκεπη εκκλησία.Το εκκλησάκι αυτό βρίσκεται χτισμένο κυριολεκτικά μέσα στο βράχο. Εντυπωσιακή είναι η θέση του σε δυσπρόσιτη σπηλιά, στην κορυφή του βουνού, ανάμεσα σε επιβλητικά βράχια Δε είναι ακριβώς σπηλιά αλλά μια εσοχή που σχηματίζουν τα βράχια. Είναι σκαρφαλωμένο στο λόφο πάνω από το χωριό Θάνος, περικυκλωμένο από βράχια και για να φτάσετε ως εκεί θα πρέπει να ακολουθήσετε ένα μακρύ μονοπάτι μέσα στη φύση. Η Παναγιά, ονομάστηκε Κακαβιώτισσα από το βουνό Κάκαβο στο οποίο βρίσκεται το ξωκλήσι της. Απολαύστε τη μοναδική θέα που προσφέρει η ευλογημένη αυτή τοποθεσία.

 Θέρμα

Τα Θέρμα είναι μια καταπράσινη τοποθεσία, γνωστή για τις ιαματικές της πηγές. Μια μοναδική διαδρομή με λεύκες και πλατάνια, καταλήγει στην ιαματική πηγή των Θέρμων, πλάι σε ένα ιδιαίτερα ιστορικό κτήριο. Η ιστορία των Θέρμων φτάνει μέχρι την  ομηρική εποχή, ενώ σύμφωνα με τον μύθο στα Θέρμα οδηγήθηκε ο Ήφαιστος από τους κατοίκους της Λήμνου για να γιατρέψει τις πληγές του μετά την πτώση του από τον Όλυμπο. Χτίστηκε το 16⁰ αιώνα και μετατράπηκε σε χαμάμ τον 18⁰ . Εκεί λειτουργούσαν λουτρά, τουλάχιστον  από το 1548. Τότε αναφέρεται ότι υπήρχε ένα μικρό δωμάτιο αποδυτηρίων κι ένας θολωτός θάλαμος με μια πέτρινη μπανιέρα, τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα, σε νεότερα κτίρια. Αξιοποιήθηκαν επί τουρκοκρατίας και πρόσφατα ανακατασκευάστηκαν. Το έτος 1770 ο Τζεζαερλής  Χασάν Πασάς έχτισε το κεντρικό κτήριο  και κατασκεύασε κοινόχρηστους λουτήρες  για την υγεία των κατοίκων. Το νερό των Θέρμων αναβλύζει από δύο πηγές, μέσα από ρήγματα βράχων.  Είναι ιαματικές πηγές, σε υψόμετρο 100 μ. . μεταξύ τριών λόφων, με νερό που έχει εξαιρετικές ιδιότητες . Βγαίνει από βάθος 1200 μ. σε θερμοκρασία 42 βαθμών κελσίου χειμώνα –καλοκαίρι.  Είναι ιαματικό και συνιστάται τόσο για λουτροθεραπεία όσο και για ποσιμοθεραπεία. Σήμερα το νερό της πηγής χρησιμοποιείται ως πόσιμο από πολλούς Λημνιούς, οι οποίοι συρρέουν εκεί και γεμίζουν τα παγούρια τους από τις παλαιές κρήνες που κατασκευάστηκαν το 1908. Οι κάτοικοι των γύρω χωριών θεωρούν το νερό αυτό εξαιρετικής ποιότητος, και το χρησιμοποιούν για την καθημερινή τους πόση. Κυρίως κατά το παρελθόν, αλλά ακόμη και σήμερα, το νερό αυτό χρησιμοποιείται και για θεραπευτικούς σκοπούς. Ο χώρος συμπληρώνεται  ιδανικά από το κέντρο  ευεξίας  και αναζωογόνησης –Spa Therma – που λειτουργεί εκεί, προσφέροντας πολλές υπηρεσίες αναζωογόνησης, χαλάρωσης, περιποίησης, ομορφιάς, με σεβασμό στον χώρο. Διαθέτει χώρο για φαγητό και πολύ ωραίο χώρο για καφέ κάτω από τις λεύκες. 

ΧΟΡΤΑΡΟΛΙΜΝΗ

Πηγαίνοντας προς το Κέρος, συναντάμε τη Χορταρόλιμνη.Η Χορταρόλιμνη είναι μία υφάλμυρη λίμνη,  έκτασης περίπου 2300 στρεμμάτων, που συγκεντρώνει κυρίως βρόχινο νερό από τη γύρω περιοχή, δημιουργώντας εκτεταμένα υγρά λιβάδια. Η Χορταρόλιμνη της Λήμνου, βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού και εκτείνεται ανάμεσα  στο Ρουσσοπούλι και τη Καλλιόπη, Στην ουσία πρόκειται για ένα έλος. Ένα  παράκτιο, εποχιακό υφάλμυρο έλος. Στην περιοχή υπάρχει βλάστηση με αρμυρίες, αρμυρίκια, αστοιβή, βούρλα, ρείκια, φρύγανα, λυγαρίες και μονοετή αγρωστώδη φυτά

Το χειμώνα η λίμνη γεμίζει με νερό, το οποίο εξαφανίζεται στα τέλη Ιουνίου αρχές Ιουλίου. Το καλοκαίρι είναι εντελώς στεγνή, αλλά τις υπόλοιπες εποχές μοιάζει σαν γαλάζια ζωγραφιά σε πράσινο φόντο, με εκατοντάδες κελαηδήματα από φοινικόπτερα γνωστά ως φλαμίνγκος, ερωδίους, καστανόπαπιες, καλαμοκανάδες και αβοκέτες,που δίνουν το δικό τους αγώνα για επιβίωση. Η Χορταρόλιμνη διδάσκει ότι, η αρμονική συνύπαρξη των ειδών και η προστασία του οικοσυστήματος είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του ανθρώπου. Γενικότερα στην περιοχή κυριαρχεί η χαμηλή βλάστηση.  Η πρόσβαση στην περιοχή γίνεται από χωματόδρομο, μέσω της πλησιέστερης ασφαλτόστρωτης επαρχιακής οδού που συνδέει τις κοινότητες Ρουσσοπουλίου, Ρωμανού, Καλλιόπης και Κοντοπουλίου Η πρόσβαση στον υγρότοπο είναι δύσκολη κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων.

ΑΣΠΡΟΛΙΜΝΗ

Η Ασπρόλιμνη βρίσκεται ανάμεσα στην Αλυκή και τη Χορταρόλιμνη, με έκταση περίπου 42 εκτάρια. Είναι το σύμπλεγμα των λιμνών Αλυκής, Χορταρόλιμνης και Ασπρολίμνης, που καλύπτει έκταση 14.000 στρεμμάτων περίπου και εντάσσεται στο δίκτυο NATURA 2000. Oι δυο λίμνες του νησιού κατακλύζονται από πάρα πολλά μεταναστευτικά πουλιά, αγριόχηνες, αγριόπαπιες, αγριόκυκνους, ερωδιούς, αλκυόνες, χαλκόκοτες, πελεκάνους, γλάρους, γλαρόνια, βουτηχτάρες, νερόκοτες, κιρκινέζι, καστανόπαπια και πυκνά σμήνη από ροζ φλαμίνγκο, που θεωρούνται οι ομορφότεροι και οι πλέον επιβλητικοί «επισκέπτες» της Λήμνου, στους φιλόξενους υγρότοπους της οποίας αναζητούν καταφύγιο κάθε χρόνο.  Τα τελευταία χρόνια, επιστήμονες της περιβαλλοντολογικής οργάνωσης WWF HELLAS κατέγραψαν στη Λήμνο όχι μόνο τους μεγαλύτερους σε έκταση υγρότοπους της Μεσογείου, αλλά και τους καλύτερα διατηρημένους. Η πρόσβαση στην περιοχή των λιμνών γίνεται από χωματόδρομο, μέσω της πλησιέστερης ασφαλτόστρωτης επαρχιακής οδού που συνδέει τις κοινότητες Ρουσσοπουλίου, Ρωμανού, Καλλιόπης και Κοντοπουλίου

ΑΛΥΚΗ

Η Αλυκή είναι μία παράκτια αλμυρή λιμνοθάλασσα.  Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Λήμνου και σε μια υπέροχη διαδρομή προς το χωριό Παναγιά. Στα δεξιά μας απλώνει τα νερά της η Αλυκή, κατά μήκος της παράκτιας ζώνης. Η Αλυκή είναι μια λιμνοθάλασσα, που συνδέεται με τη θάλασσα μέσα από ένα μικρό άνοιγμα. Πιθανότατα πρόκειται για τη μοναδική φυσική αλυκή τέτοιου μεγέθους σε όλη την Ευρώπη. Μεταξύ της λίμνης και της θάλασσας, υπάρχουν αμμοθίνες, που εκτείνονται επί 2 χλμ. και συμβάλλουν στη διήθηση του αλμυρού νερού. Τους περισσότερους μήνες, υπάρχει νερό στη λίμνη, η οποία φιλοξενεί χιλιάδες φλαμίνγκο, καθώς και ερωδιούς, αγριόπαπιες και άλλα μεταναστευτικά είδη, ή μόνιμους πληθυσμούς. Το καλοκαίρι το νερό εξατμίζεται, αφήνοντας πίσω του την. αλυκή κάτασπρη από αλάτι άριστης ποιότητας, ενώ τα πουλιά φεύγουν ανανεώνοντας το ραντεβού τους για τον επόμενο χειμώνα. Ο υγρότοπος της Αλυκής βρίσκεται σε εξαιρετική, σχεδόν ιδανική κατάσταση φυσικότητας. Ειδικά η Αλυκή είναι ίσως η μόνη φυσική αλμυρή λίμνη σε τέτοια έκταση σε όλη την Ελλάδα που δεν έχει επηρεαστεί από τον άνθρωπο και που συγκεντρώνει κυρίως βρόχινο νερό από τη γύρω περιοχή, δημιουργώντας εκτεταμένα υγρά λιβάδια. 

ΦΡΑΓΜΑ ΚΟΝΤΙΑ

Βόρεια από τον Κοντά υπάρχει μια μικρή τεχνητή λίμνη, που έχει δημιουργηθεί με την κατασκευή φράγματος στη θέση Τριπόταμα τουχειμάρρου Χαντριά, Η ολοκλήρωση του φράγματος, το οποίο είχε ξεκινήσει στις αρχές της δεκαετίας του ’70, δημιούργησε μια τεχνητή λίμνη, η οποία εκτός από την άρδευση των αγροτικών εκτάσεων, αποτελεί ένα σημαντικό υδροβιότοπο, που μπορεί να προσελκύσει οικοπεριηγητές, σχολεία κλπ. Είναι άλλος ένας υγροβιότοπος του νησιού, όπου βρίσκουν καταφύγιο πολλά πουλιά. Μπορείτε να το επισκεφτείτε, από τον Άγιο Δημήτριο ή τον Κοντιά. Ο δρόμος δεν είναι ασφαλτοστρωμένος, αλλά είναι αρκετά καλός.

ΦΑΡΑΚΛΟ

Στη βόρεια πλευρά του νησιού, δίπλα στη θάλασσα, βρίσκεται το Φαρακλό. Μια περιοχή σπάνιας φυσικής ομορφιάς, μοναδικό γεωλογικό μνημείο, που χαρακτηρίζεται από τα υπέροχα ηφαιστιογενή μορφώματα, τους γραφικούς ορμίσκους και πετρώματα διαφόρων χρωματισμών. Ένα σπάνιο φαινόμενογια τη χώρα μας. Τα ηφαιστιογενή μορφώματα με τους περίεργους σχηματισμούς και χρώματα θα σας εντυπωσιάσουν. Για να φτάσετε στο Φαρακλό, θα πρέπει να διανύσετε αρκετή απόσταση μέσα από χωματόδρομο ξεκινώντας από το Προπούλι μετά την Ατσική.

ΚΑΤΑΡΑΚΤΗΣΚΑΤΣΑΪΤΗ

Στη δυτική πλευρά του νησιού, μετά τον Άη – Γιάννη, που απλώνεται κάτω από το χωριό Κάσπακα, εκεί που σταματά η ασφαλτος, ακολουθήσετε το μονοπάτι που αρχίζει από τις τελευταίες μάντρες και θα βρεθείτε μπροστά σε ένα εντυπωσιακό τοπίο. Στο «Ρέμα του Κατσαϊτη» ή «Κρεμαστά Νερά», όπως λέγεται το μέρος αυτό, θα συναντήσετε άφθονο τρεχούμενο νερό και δύο επιβλητικούς καταρράκτες. Πραγματική έκπληξη,  με το κελαρυστό και ορμητικό νερό του,  επιβεβαιώνει την άποψη ότι η Λήμνος διαθέτει εικόνες κάθε είδους. Η πτώση των ορμητικών νερών έχει διαμορφώσει διάφορα πλατώματα με μικρές λιμνούλες, όπου βρίσκουν καταφύγιο βατράχια, καβούρια, χελώνες και χέλια, ενώ αγριοκάτσικα κινούνται με άνεση ανάμεσα στα κοφτερά και απότομα βράχια. Όσον αφορά τη βλάστηση, οι πικροδάφνες και οι λυγαριές είναι τα φυτά που ευδοκιμούν στην περιοχή. Απόδειξη, άλλωστε, της ποσότητας των νερών είναι ο νερόμυλος που υπήρχε παλαιότερα εδώ Καταλληλότερη εποχή για επίσκεψη είναι η Άνοιξη.

ΤΟΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΤΣΙΝΑ ΚΑΙ Η ΜΑΡΟΥΛΑ

Στα βόρεια του νησιού βρίσκεται ο ιστορικός οικισμός του Κότσινα. Κατεβαίνοντας στον όρμο, βλέπουμε πάνω από τον οικισμό (σε τεχνητό λόφο), να δεσπόζει ο Ιερός Ναός της Ζωοοδόχου Πηγής, ο οποίος χρονολογείται από τον 15ο αιώνα.Όπως προκύπτει από τα σωζόμενα ερείπια, το κάστρο βρισκόταν στην κορυφή του λόφου, ύψους 20 μέτρων και καταλάμβανε έκταση τεσσάρων στρεμμάτων περίπου. Το περιέβαλλε τάφρος που συγκοινωνούσε με τη θάλασσα, ενώ από τη βορεινή πλευρά τα τείχη ήταν θεμελιωμένα μέσα στο νερό. Οι οχυρώσεις του έφθαναν σε ύψος έξι μέτρων Το φρούριο του Κότσινα ήταν από τα σημαντικότερα φρούρια του νησιού μετά το φρούριο της Μύρινας. Σ' αυτό ζήτησε προστασία ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.  Κάτω από την εκκλησία  της Ζωοδόχου Πηγής (μέσα στο κάστρο), αναβλύζει αγίασμα από ένα υπόγειο πηγάδι, στο οποίο κατεβαίνει κανείς με 64 σκαλοπάτια από εξωτερική είσοδο, φθάνοντας σχεδόν στο επίπεδο της θάλασσας., Το αγίασμα, πήρε τη σημερινή του μορφή το 1918.  Μπροστά ακριβώς (από την εκκλησία), με θέα την θάλασσα, επιβλητικό μπρούτζινο άγαλμα της θρυλικής   . 18χρονης   κόρης της Λήμνου,της ηρωίδας Μαρούλας, κόρης του Ισίδωρου Κομνηνού και της Ευφροσύνης, μας θυμίζει την πράξη της. Σύμφωνα με ένα θρύλο, το 1478 όταν οι Tούρκοι προσπάθησαν  με τον Σουλεϊμάν πασά να καταλάβουν το κάστρο σώθηκε την τελευταία στιγμή, χάρη στο  θάρρος μιας νεαρής κοπέλας, της Mαρούλας, που με το σπαθί στο χέρι εμψυχώνει τους υπερασπιστές του κάστρου να απομακρύνουν τον εχθρό και να λυθεί η πολιορκία, όταν είδε τον πατέρα της να πέφτει νεκρός από τούρκικο σπαθί.  Tο όνομά της έγινε θρύλος στο νησί και προς τιμήν της στήθηκε άγαλμα στη θέση που υπήρχε το κάστρο.

ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΩΝ

Στη ΝΑ ακτή του νησιού, κοντά στο χωριό Φισίνη,στρίβουμε αριστερά, στην πινακίδα που γράφει Αγία Σοφία. Στη διαδρομή υπάρχουν δεκάδες τζιτζιφιές και πάνω στο λόφο απλώνεται μια σειρά από ανεμόμυλους. Κατευθυνόμαστε προς το λιμανάκι της Αγιάς. Αριστερά του βλέπουμε το εκκλησάκιτου Αγίου Σώζοντα. πάνω ακριβώς από τη θάλασσα, Ο δρόμος μέχρι εκείνο το σημείο είναι ασφαλτοστρωμένος. Περπατώντας από εκεί με τα πόδια, φτάνουμε στην παρθένα και άγνωστη στους πολλούς παραλία του Αγ. Μάρνου. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ο ναός κτίστηκε σε αυτή τη θέση έπειτα από υπόδειξη του ιδίου του αγίου με θαυματουργό τρόπο. Στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα ο ναός υπήρχε ανέκαθεν ένα αγίασμα, ένα πηγάδι με γλυκό νερό, το οποίο βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας. Ο θαυματουργός τρόπος, με τον οποίο ο άγιος υπέδειξε τη θέση του ναού, έγινε γνωστός σε όλη τη Λήμνο, με αποτέλεσμα πλήθος προσκυνητών να συρρέουν στη γιορτή του, στις 7 Σεπτεμβρίου O Άγιος Σώζων αρχικά ήταν ειδωλολάτρης κι ονομαζόταν Ταράσιος. Έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα. Πατρίδα του ήταν η Λυκαονία. Όταν γνώρισε τον Χριστιανισμό βαπτίστηκε και ονομάστηκε Σώζων. Ήταν βοσκός. Ήταν ιδιαίτερα πράος κι όταν οι άλλοι βοσκοί τον αδικούσαν εκείνος δεν αντιδρούσε αλλά τους αντιμετώπιζε με πραότητα. Βασανίστηκε σκληρά όταν δήλωσε ότι είναι Χριστιανός. Αρχικά τον έγδαραν και στη συνέχεια τον έριξαν στη φωτιά. Έτσι ο δεκαπεντάχρονος Σώζων μαρτύρησε για την πίστη του. 

ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΔΑΣΟΣ

Οι περισσότεροι μπορεί να αγνοούν ότι η Λήμνος φιλοξενεί στα σπλάχνα της ένα απολιθωμένο δάσος. Το απολιθωμένο δάσος δημιουργήθηκε εξαιτίας ευνοϊκών συνθηκών απολίθωσης του δάσους που υπήρχε στην περιοχή πριν από 30 εκατομμύρια χρόνια. Η δημιουργία του πετρωμένου δάσους, συνδέεται άμεσα με την ηφαιστειακή δράση της ευρύτερης περιοχής του Αιγαίου.  Το απολιθωμένο δάσος θεωρείται από ειδικούς και ξένους ερευνητές ανεπανάληπτο γεωλογικό μνημείο.Έρευνες που έχουν γίνει πιστοποιούν με βεβαιότητα την ύπαρξη απολιθωμένου δάσους μεγάλης επιστημονικής αξίας, το οποίο αποτελείται από τροπικά και υποτροπικά φυτά.  Το μεγαλύτερο τμήμα του βρίσκεται στο Μούδρο και στην ευρύτερη ανατολική Λήμνο  και συγκεκριμένα στις περιοχές Βάρους, Ρουσσοπουλίου, Μούδρου, Θάνους και Κοντιά. Στην τοποθεσία "Παραδείσι" υπάρχουν απολιθώματα.  Νεώτερες έρευνες του Πανεπιστημίου Αθηνών αποκάλυψαν νέα ευρήματα σε πολλές νέες θέσεις. Ο επισκέπτης  που επιθυμεί να μάθει περισσότερα και να δει τα εντυπωσιακά ευρήματα από τις νέες ανασκαφές της ομάδας του Πανεπιστημίου Αθηνών από την ευρύτερη περιοχή του Μούδρου μπορεί να επισκεφτεί  το Δημαρχείο του Μούδρου, όπου παρουσιάζονται  και να ενημερωθεί γι' αυτά